beren-1

Wiesz kochanie... Pozno juz. Za oknem ksiezyc w pelni, uspione miasto migocze tysiacami lampek.Jest tak pieknie, cicho i spokojnie.Siedze na parapecie, oparty o zimna szybe.I smutno mi...
I wiesz kochanie...Sa takie chwile,jak ta, ze mi smutno, ze nie moge sie pogodzic ,ze Cie nie ma blisko.I smutno mi wtedy tak strasznie, a lzy same naplywaja do oczu.
Ale wiesz...Wiem ze jutro znowu bedziemy razem, ze jutro nie bedzie sie liczyc nic, ze bedziemy tylko My.
Wiesz... Kocham Cie...

"Czwarta nad ranem
Może sen przyjdzie
Może mnie odwiedzisz

Czemu się budzę o czwartej nad ranem
I włosy twoje próbuję ugłaskać
Lecz nigdzie nie ma twoich włosów
Jest tylko blada nocna lampka
Łysa śpiewaczka

Już piąta
Może sen przyjdzie
Może mnie odwiedzisz..."

No i wracam do , mam nadzieje, w miare regularnego pisania.Mam nadzieje ,ze bedzie lepiej bo tym razem juz nie pisze przez Nia...Pisze dla Niej...

"Beren jest jednym z licznych bohaterów tolkienowskiego legendarium - Silmarillionu, a konkretnie bohaterem najromantyczniejszej opowiesci jaka stworzył J.R.R. Tolkien. Beren jest człowiekiem z rodu Bora, który pewnego dnia w lesie zauważa piękna Lthien, córkę króla Thingola. Od razu zakochuje się w niej, co doprowadzi do licznych zdarzeń. Beren i Lthien przebędą wszystkie przeciwnosci, by być razem. Nawet smierć nie powstrzyma ich miłosci. Lthien zrzecze się swego daru niesmiertelnosci, by móc dzielić los wraz ze swym smiertelnym ukochanym"

No... Cos w tym rzeczywiscie jest :D

Sa prosby, ktore trzeba spelnic. Sa osoby, ktorym nie wolno odmowic. Tylko czemu nawet zwykly usmiech tak bardzo boli...?

"Spend your days full of emptiness
Spend your years full of loneliness
Wasting love, in a desperate caress
Rolling shadows of nights

Sands are flowing and the lines
are in your hand
In your eyes I see the hunger, and the
desperate cry that tears the night

Dream on Sister, I hope you find the One..."